"Breve parada", poema de Josefa Costa
- Recuncho do lector | Josefa Costa
- 24 may 2015
- 1 Min. de lectura
"Breve parada"
Apéome do longo traxecto;
fatigado,
enfastiado,
rebaixado.
Hoxe é día de festa.
Espero na cola do bo destino
coa a mesma fantasia que cando neno
soñaba que o bambán chegaría ao ceo.
Na man levo o sobre branco,
dentro unhas siglas, o meu pensamento.
Dereitos cumpridos,
traballo para todos digno ,
igualdade!
libertade!.
Por unhas horas o tren permanece quedo
pero o reloxo sempre foi traizoeiro,
Se eu estou en repouso
el mide as horas lixeiro.
O sol dórmese cedo,
despunta a lúa covarde
e derrétese a cola do bo destino.
O tren secuestrado continúa a súa marcha
e limita os meus recursos ao seu destino.
As urnas quedan atrás igual que os nichos,
cheas de ilusións morrendo no esquencemento.
Breves paradas ficticias
...no meu destino.
Josefa Costa.
Комментарии